Een molen die al bijna anderhalve eeuw in bezit is van een familie, het ontstaan van een befaamd theebeschuitmerk en vanaf de zomer van 2024 de opening van vier recreatie-appartementen in de vroegere maalderij. Er is heel veel te vertellen over de Kempermolen in het Achterhoekse Breedenbroek en dat doen we dan ook.
Enkele maanden voor de start van het zomerseizoen wordt er nog druk gebouwd aan de appartementen in de maalderij. ,,We gaan er vanuit dat we in het tweede deel van de zomer open kunnen gaan”, zegt Wilma Wikkerink-Kemper.
Tekst gaat verder onder de foto
Wilma is een achterkleindochter van Johan Kemper, die de molen in 1882 liet bouwen. ,,Zijn vader was afkomstig uit het Duitse Brünen en verhuisde naar Nederland. Johan was 33 toen hij de molen bouwde. Volgens mij is het een van de laatste windmolens die in de Achterhoek werd gebouwd.” Misschien wel dé laatste, maar dat weet ze niet zeker.
Verdieping erop
Waar in de beginperiode alleen op de wind werd gemalen, kwamen er later ook een stoom- en diesel molen bij. ,,Daarmee werd hij minder afhankelijk van de wind.” Toen Johan in 1919 overleed, namen zijn drie zoons het over. Uiteindelijk zette zoon Frits het bedrijf voort. Dat deed hij met verve, want al gauw liet hij een verdieping op de maalderij bouwen. Ook kwam er onder andere een kantoor en een bakkerij bij.
Tekst gaat verder onder de foto
De maalderij is inmiddels een gemeentelijk monument, de Kempermolen zelf staat op de Rijksmonumentenlijst. Wilma’s opa Frits overleed in 1957 en daarna nam haar vader Johan het stokje over. ,,Mijn vader heeft zich gespecialiseerd in het maken van theebiscuits. Samen met een vriend ontwikkelde hij een snijmachine daarvoor”, zegt Wilma.
Kempers Theebiscuit
En zo kwam Kemper’s Theebeschuit op de markt en met succes. ,,Het was in heel Nederland te koop en werd zelfs naar Canada en Curacao geëxporteerd.” In 1987 verkocht hij het aan broodbakker Wiltink en uiteindelijk kwam het in handen van Hollandia, bekend van de matzes. De naam Kemper is helaas verdwenen, het heet nu Achterhoekse kaneelbeschuit.”
Tekst gaat verder onder de foto
Toen Wilma’s vader in 1995 overleed, was de molen inmiddels in bezit van een door hem opgerichte stichting, met familieleden aan het roer. ,,Mijn man Hans is gek van de molen”, zegt Wilma. ,,Hij draait nu regelmatig. Er wordt geen graan meer gemalen, omdat je aan allerlei eisen moet voldoen, maar de molen draait minimaal wekelijks. Een paar keer per jaar wordt er nog gemalen.”
Veel tijd
Wilma en haar man Hans hadden al lang het plan om de maalderij te verbouwen en er vier vakantie-appartementen in te maken. ,,Met name in de bestemmingsplanwijziging is veel tijd gaan zitten. Het idee was om te openen op het moment dat mijn man op zijn 60ste met vervroegd pensioen zou gaan. Inmiddels is hij 64.”
De twee hebben er goede hoop op dat de eenheden vaak bezet zullen zijn. ,,De Achterhoek is booming. Je kunt hier prachtig wandelen en fietsen. We verwachten met name mensen van vijftig jaar en ouder”, zegt Wilma.
Het stel wil hun gasten ook de mogelijkheid geven om cursussen te volgen. Hans denkt aan molenaar-workshops en Wilma denkt aan korte cursussen op het gebied van interieurontwerpen, haar beroep.
Tekst gaat verder onder de foto
De molen is op afspraak te bezichtigen en sowieso open op Nationale Molendag , Open Monumentendag en natuurlijk op de Gelderse Molendag. Mogelijk dat het gebouw in de toekomst ook verhuurd gaat worden voor fotoshoots en trouwerijen.
,,We hebben als stichting geld uit de erfenissen van mijn vader en mijn zus gekregen. Zo kunnen we nog twaalf jaar vooruit, maar dan is het geld op. Dus we zullen wel iets moeten bedenken voor de instandhouding. Het staat in elk geval op onze agenda.”